Szaleństwo kolorów i zmysłowa witalność. Zofia Stryjeńska w Zakątku Spycymira Leliwity
access_time 2021-10-12 23:27:00
W Tarnowie pojawiła się nowa wystawa plenerowa. Przy ul. Wałowej 25 można podziwiać fragment tarnowskiej kolekcji Zofii Stryjeńskiej, jednej z najbardziej utalentowanych malarek dwudziestolecia międzywojennego.

Wystawa zlokalizowana jest w Zakątku Spycymira Leliwity. Znalazło się tam 12 plansz z obrazami z miejskiej kolekcji autorstwa Zofii Stryjeńskiej. Zdjęcia obrazów szczególnie efektownie prezentują się po zmroku, kiedy podświetlone wyglądają jak witraże.

W zbiorach Tarnowa znajdują się 33 obrazy Zofii Stryjeńskiej, podarowane przez Alojzego F. Nosala. Stanowią one unikatową pod względem tematyki kolekcję. Obrazy te gromadził Polak, ksiądz mieszkający przez wiele lat poza granicami Polski (Francja, USA). Taki też charakter ma ta kolekcja: polski i religijny. Obrazy można przyporządkować do czterech grup: „Postaci”, „Tematyka biblijna”, „Wieś polska” oraz „Stroje i tańce ludowe”. Dwadzieścia z nich malowanych było temperą na płótnie lub kartonie, pozostałe techniką mieszaną na papierze. Wykonane w ubiegłych latach zabiegi konserwatorskie i wysoka jakość zachowania obrazów sprawiły, że obrazy zachwycają oglądających świeżością i wyrazistością kolorów. Tarnowski zbiór był prezentowany w trakcie wielkich wystaw w Muzeach Narodowych w Krakowie, Poznaniu i Warszawie w latach 2008–2009. Obrazy na co dzień są zdeponowane w Muzeum Okręgowym w Tarnowie.

Zofia Stryjeńska, z domu Lubańska, urodziła się 13 maja 1891 roku w Krakowie. Od dzieciństwa lubiła malować oraz interesowała się sztuką. Od października 1911 roku studiowała przez rok na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, podając się za mężczyznę (wówczas kobiety nie mogły studiować). Jej twórczość inspirowana była mitologią słowiańską. Była również świetnym obserwatorem tradycji ludowych, który wykorzystywała w swej rozległej pod względem technik twórczości. Malowała obrazy, wykonywała polichromie budynków, projektowała wnętrza instytucji i wiele pomieszczeń na statkach pasażerskich. Jej wielkoformatowe dzieła zdobiły wnętrza pawilonów wystawowych, były doceniane i nagradzane. Zajmowała się także projektowaniem przedmiotów użytkowych, zabawek i papierów wartościowych. Nie miała łatwego życia rodzinnego, stale musiała zabiegać o pieniądze. Im było trudniej, tym bardziej skupiała się na wielowymiarowej twórczości. Zmarła 28 lutego 1976 roku w Genewie, w Szwajcarii. O artystce można przeczytać w biografii „Stryjeńska. Diabli nadali” autorstwa Angeliki Kuźniak.

fot. T. Schenk

Komentarze...
testststs 10,2,9,1,A,821