Podczas spotkań Akademii Filmowej można wysłuchać wykładów Jerzego Armaty, krytyka filmowego i dziennikarza Gazety Wyborczej, który przedstawia kolejno sylwetki znanych reżyserów kina światowego ilustrowane filmami tych twórców. Tym razem wykłady dotyczyć będą: fenomenu twórczości Carlosa Saury (wykład sobotni) i Davida Lyncha (wykład niedzielny), a filmy jakie będzie można zobaczyć to „Tango” i „Człowiek słoń”. Obydwa spotkania jak wszystkie dotychczas, odbędą się w urokliwych piwnicach Tarnowskiego Centrum Kultury.

Można wziąć udział w pojedynczym spotkaniu i projekcji nie będąc stałym uczestnikiem Akademii. Warunkiem uczestnictwa jest zakupienie biletu (10 zł) już w przedsprzedaży w TCK lub bezpośrednio przed spotkaniem.


Poniżej więcej informacji o prezentowanych w najbliższych spotkaniach twórcach.

Carlos Saura urodził w roku 1932 na północy Hiszpanii w miasteczku Huesca. Wychował się w artystycznej atmosferze, matka, która była pianistką, zaszczepiła w nim zamiłowanie do muzyki, a brat malarz, fascynacje sztuką. W wieku nastoletnim zrodziło się w nim zainteresowanie fotografią, które rozwijał, i które nie słabnie i jest jego największa pasją, zaraz obok reżyserii. Swoje pierwsze filmy nakręcił nie ukończywszy jeszcze dwudziestego roku życia, później uczęszcza na kursy filmowe by wreszcie podjąć studia reżyserskie w Madrycie. W swojej twórczości filmowej mocno krytykuje dyktaturę generała F. Franko, przez co miał stale problemy z cenzurą. Jego kino jest inteligentne, każdy kadr precyzyjnie dopracowany, a sposób reżyserii daleki od klasycznego. W jego filmach przewijają sie wątki samotności i śmierci, pełno w nich muzyki i nawiązań folklorystycznych. Carlos Saura nie stroni od farsy, czy groteski, konstrukcja jego filmów jest nieco alogiczna i mało zwarta, a losy bohaterów naznaczone pewnym tragizmem i osadzone często na tle wojny domowej. Jego wkład w kinematografie był jak dotąd często doceniany na wielu festiwalach, na których zdobył szereg nagród, m.in. niejednokrotnie na festiwalach w Cannes, w san Sebastian, czy w Berlinie. Z jego bogatej filmografii warto wyróżnić: „Mrożony Peppermint”(1967), „Kuzynka Andżelika”(1973), „Anna i wilki”(1973), „Nakarmić Kruki”(1976), „Carmen”(1983), czy „Tango”(1998).
Nakręcony w Buenos Aires film jest apoteozą tańca, który jest dla społeczeństw latynoskich i iberyjskich, niekiedy sposobem na życie, czy pryzmatem w jego postrzeganiu, „Tango”. Taki właśnie tytuł nosi film nakręcony w 1998 roku przez Carlosa Saure. Film ten opowiada o dojrzałym mężczyźnie, spełnionym zawodowo, który w związku z dopadającą go depresja po odejściu żony, postanawia w pełni oddać się pracy. Główny bohater Mario ( grany przez Miguela Angela Sola) jest filmowcem i na kolejne przedsięwzięcie wybiera film o tangu. Obraz jaki tworzy ma być spektakularnym widowiskiem i dopracowywany jest przez niego w każdym najdrobniejszym szczególe. Praca pochłania go bez reszty, a w tym zapale rodzi sie namiętność, zupełnie nieoczekiwana, zakazana i niebezpieczna. Film wypełniony jest obrazami układów choreograficznych, opatrzonych porywającą muzyką, a każdy kadr, jak to u Saury jest perfekcyjny. Na 51 festiwalu filmowym w Cannes, film ten zdobył nagrodę Wyższej Komisji Technicznej za zdjęcia. W filmie pojawiają się, poza wspomnianym już Miguelem Angelem Sola, Mia Maestro, Cecilia Norova, czy Juan Carlos Copes. Muzykę do filmu skomponował Lalo Schifrin, a autorem nagrodzonych zdjęć jest Vittorio Storano.

David Lynch amerykański reżyser, scenarzysta i malarz, urodził sie w Missoula, stan Montana, w roku 1946. Swoją edukacje artystyczną rozpoczął w Corcoran School of Art, by po roku zmienić ją na Boston Museum School. W następnym roku tj. 1965 opuszcza szkołę, aby podjąć studia malarskie w Europie pod okiem Oskara Kokoschki, jednak planowane trzy letnie studia kończą się już po 15 dniach i Lynch wraca do USA. Podejmuje kolejne studia, tym razem na Pennsylvania Academy of Fine Arts w Filadelfii i na tej uczelni zostaje na dłużej. Jeszcze podczas studiów zaczyna tworzyć swoje pierwsze filmy. Już jego pierwsze dzieło („Six Men Getting Sick”) zostaje dostrzeżone i nagrodzone. Jego dorobek artystyczny jest bardzo szeroki,są w nim mniej komercyjne obrazy filmowe, jak chociażby jeden z pierwszych filmów „Głowa do wycierania”(1977), czy ostatnio nakręcony „Mulholland Drive”(2001). Jest superprodukcja „Diuna”(1984), która była raczej porażką reżyserską Lyncha, jest i serial telewizyjny „Miasteczko Twin Peaks”(1990-91), którym zaskarbił sobie serca wielu widzów. Warto również wspomnieć o filmach „Blue Velvet”(1986), zdobywcy głównej nagrody na Festiwalu Filmowym w Cannes „Dzikość Serca”(1990), czy najnowszy kręcony również w Polsce „Inland Empire”(2006). Poza działalnością filmową David Lynch na swoim koncie ma wiele wystaw malarskich grupowych i indywidualnych, szereg zrealizowanych teledysków i reklam, jak również nagrane i wyprodukowane albumy muzyczne oraz komiksy.
Film „Człowiek słoń” nakręcony w 1980 oparty jest na prawdziwych wydarzeniach, z czasów wiktoriańskiej Anglii. Fabuła filmu opiera się na historii Johna Merricka, człowieka dotkniętego rzadką chorobą, przez którą uległ fizycznemu zniekształceniu. Lynch w swoim obrazie skupia się na przedstawieniu aspektu odrzucenia społecznego. Pokazuje jak wygląda walka, z tym odrzuceniem, z punktu widzenia jednostki. Jak dramatyczne jest pragnienie Johna (w tej roli John Hurt), aby inni dostrzegli w nim człowieka i nie postrzegali go jedynie poprzez pryzmat monstrualnej deformacji. Budzą się w nim nadzieje na zmianę, gdy w jego życiu pojawia sie doktor Treves (Anthony Hopkins), który odkrywa jego nieprzeciętna inteligencje i wrażliwość. Piękny i wzruszający film. Zdecydowanie wzbogacony przez zastosowanie czerni i bieli, które zgodnie z zamierzeniem reżysera, odzwierciedlają dziewiętnastowieczny krajobraz Londynu, skąpanego w dymie, parze i huku przemysłowej rewolucji. Film w roku 1980 dostał osiem nominacji do Oscara i zdobył trzy nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej, natomiast w roku następnym zdobył francuskiego Cezara.


Info: TCK