Podczas protestu spotykamy się z Prezydentem Miasta Tarnowa, Panem Mieczysławem Bieniem i wręczymy mu tekst naszego protestu. Liczymy na Państwa obecność i poparcie naszej akcji.

Chcielibyśmy przypomnieć, że 21,5% mieszkańców miasta Tarnowa, czyli ponad 17500 osób to osoby z niepełnosprawnością.

Lucyna Cichoń
Przewodnicząca Zarządu Koła
Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym – Koło w Tarnowie

PROTEST

My, uczestnicy warsztatów terapii zajęciowej, my – rodziny tych osób i kadra zatrudniona w placówkach, a także my – przyjaciele osób niepełnosprawnych i placówek, które dają im szansę rozwoju i życia w integracji

protestujemy przeciwko

zmniejszaniu środków na prowadzenie warsztatów terapii zajęciowej poprzez zmianę warunków finansowania polegającą na wycofywaniu środków PFRON oraz przewidywaniu na ich miejsce udziału samorządów, które jednak nie mają obligatoryjnych zapisów ustawowych w tej sprawie i innych, nieokreślonych źródeł finansowania

Planowane zmiany o charakterze oszczędnościowym i systemowym zagrażają stabilności tych placówek oraz standardowi pracy terapeutycznej w integracji. Środki za małe na zatrudnienie wykwalifikowanego personelu terapeutycznego oraz zakup materiałów do terapii, a także pokrywanie kosztów kontaktowania się ze środowiskiem otwartym bardzo szybko doprowadzą do zmiany WTZ w zamknięte opiekuńcze przechowalnie.

Działa w tej chwili w Polsce ponad 500 warsztatów. Korzysta z nich ponad 16.000 osób niepełnosprawnych znacznego i umiarkowanego stopnia niezdolnych w tej chwili do pracy.

Warsztaty są najlepszym, i chyba jedynym nie obciążonym złą sławą, efektem pierwszej ustawy o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych z 1991 r. Autentycznie trafiły one do najgłębiej odrzuconych i izolowanych młodych osób niepełnosprawnych. Dając im szanse rozwoju, dzięki poziomowi finansowania wykraczającemu ponad koszty czystej opieki, doprowadziły do ujawnienia ogromnego potencjału społecznego, energii, zdolności i potrzeb osób przedtem uznawanych za niezdolne do niczego. W wielu środowiskach lokalnych, a także w wieku rodzinach uczestników warsztaty stały się nośnikiem nowych nadziei, humanistycznych wartości i animatorem życia społecznego w społecznościach lokalnych.

Z WTZ-ami wiąże się też znaczące nadzieje na zdobycie przez osoby niepełnosprawne kompetencji społecznych i umiejętności pracy teraz, gdy aktywizacja życiowa i zawodowa całego społeczeństwa oraz walka z wykluczeniem społecznym stają się priorytetem.

Przewidziana w art. 9 ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji oraz o zmianie innych ustaw z 20.XII.2002 (Dz.U. nr 7 poz. 79 z 2003 r.), sekwencja zmniejszania dofinansowania ze środków PFRON na rzecz przejmowania tych obowiązków przez samorządy i inne podmioty (?) określa na rok 2005 - 90%, 2006 – 80%, 2007 – 75% i rok 2008 – 70% udział PFRON. Ma się również zmniejszać dofinansowanie PFRON do kosztów tworzenia WTZ. W projekcie nowej ustawy o wspieraniu zatrudnienia oraz rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych w art. 106 przewiduje się maksymalne dofinansowanie ze środków PFRON działalności WTZ na poziomie: 2005 r. – 90%, 2006 r. – 85%, 2007 r. – 75%, 2008 – 70% tych kosztów.

Zmniejszenie finansowego zaangażowania PFRON bez ustawowych gwarancji, że samorządy uzupełnią powstającą lukę, jest początkiem końca. Już teraz wiele samorządów uprzedza, że nie ma środków na WTZ i że finansowanie tej formy nie jest ich zadaniem.

Żądamy

skreślenia art. 9 z ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji oraz o zmianie innych ustaw z 20.XII.2002 a także art. 106 z projektu ustawy o wspieraniu zatrudnienia oraz rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych. Ponadto: zmiany brzmienia art. 10b ust. 2 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych z 27 sierpnia 1997 r. z późn. zm. i art. 27 ust. 1. projektu ustawy o wspieraniu zatrudnienia oraz rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych na: „Koszty utworzenia, działalności i wynikające ze zwiększenia liczby uczestników warsztatu terapii zajęciowej finansuje Fundusz”.

Uważamy za nieracjonalne i wysoce krzywdzące ograniczanie środków PFRON na usprawnianie funkcjonalne i rehabilitację społeczną młodych osób umiarkowanie i znacznie niepełnosprawnych, co jest zawsze niezbędnym wstępem aktywizacji zawodowej w chwili, gdy część środków z tegoż PFRON przeznacza się na edukację dzieci i młodzieży.

Protestujemy przeciwko odbieraniu szans młodym osobom niepełnosprawnym, którym biologia ograniczyła możliwości korzystającym z WTZ, w chwili wprowadzania Narodowej Strategii Integracji Społecznej i Krajowego Planu na rzecz Integracji, gdy Polska właśnie stała się członkiem Unii Europejskiej, w której prawa człowieka są wiodącą wartością.

Liczymy na sprawiedliwość, racjonalne podejście i dobrą wolę wszystkich, którzy mają wpływ na legislacyjne uregulowanie sprawy.