21 listopada 2017 r. godz. 19.30 Antresola Centrum Sztuki Mościce

Portrety niezwykłych, wyjątkowych, silnych kobiet. Szczere rozmowy Łukasza Maciejewskiego z najważniejszymi polskimi aktorkami, które po raz pierwszy tak otwarcie opowiadają o swoich najszczęśliwszych i najtrudniejszych doświadczeniach.

18 historii o tym, jak nieprzewidywalne potrafi być życie. A zwłaszcza życie gwiazd. Co w karierze aktora przesądza o spełnieniu? Talent, determinacja, a może szczęście? Jak pozostać sobą, gdy jest się nieustannie ocenianym przez innych? "Aktorki. Odkrycia" to zbiór opowieści o kluczowych momentach w życiu bohaterek. O wydarzeniach, od których wszystko się zaczęło. Życie aktorów jest podobne do naszego, ale wszystko w nim wydaje się intensywniejsze. Radości i splendor większe, stres i lęk przed porażką silniejsze, a los bywa jeszcze bardziej kapryśny.

Łukasz Maciejewski 

Tarnowianin, krytyk filmowy i teatralny, absolwent filmoznawstwa w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wykładowca na Wydziale Aktorskim PWSFTviT w Łodzi oraz na Wydziale Nauk Humanistycznych i Społecznych Uniwersytetu SWPS.

Członek Europejskiej Akademii Filmowej "EFA", Międzynarodowej Federacji Krytyków Filmowych "Fipresci", Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Teatralnych AICT. Dyrektor programowy Festiwalu Kino na Granicy w Cieszynie, dyrektor artystyczny festiwalu "Grand Prix Komeda", szef programowy kina Millennium w Centrum Sztuki Mościce, kurator filmowy Małopolskiego Ogrodu Sztuki (MOS) w Krakowie.

Współpracownik kilkunastu czasopism, m.in. „Dziennika Gazety Prawnej”, „Teatru”, „Notatnika Teatralnego”. Ekspert telewizji HBO Europe oraz PISF, stały gość "Tygodnika Kulturalnego" w TVP Kultura. Felietonista i recenzent filmowy Onet.pl.

Od 2010 roku zasiada w kapitule "Paszportów Polityki" w kategorii film, a od 2015 roku w kapitule nagrody im. Stefana Treugutta polskiej Sekcji Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Teatralnych AICT dla twórcy Teatru TV. Juror kilkudziesięciu festiwali filmowych, m.in. w Montrealu, Karlovych Varach, Pogoricy, Agadirze, Skopje i Cottbus.

Laureat wielu wyróżnień dziennikarskich, m.in. statuetki „Uskrzydlonego", „Złotej Róży” za "nową jakość w filmowej krytyce" oraz „Dziennikarskiej Weny”. Współautor kilkudziesięciu książek zbiorowych; autor tomu wywiadów "Przygoda myśli" (2009), "Wszystko jest lekko dziwne" wywiad-rzeka z Jarzym Radziwiłowiczem (2012), oraz bestsellerów: "Flirtując z życiem" - rozmowa z Danutą Stenką (2013), "Aktorki. Spotkania" (2012), "Aktorki. Portrety" (2015). W 2017 roku opublikował "Aktorki. Odkrycia" oraz "Lupa / Maciejewski. Koniec świata wartości".

RECENZJE:   

Łukasz Maciejewski poświęca polskim aktorkom już trzeci tom swoich opowieści. Takiej obsady nie miałby żaden polski film. Na promocyjne spotkanie trzeciej części „Aktorek" Łukasza Maciejewskiego przyszło kilkanaście bohaterek książki: artystek z najwyższej półki. W trzech tomach „Aktorki. Spotkania", „Aktorki. Portrety" i „Aktorki. Odkrycia" znalazły się 52 sylwetki.

Sylwetki to złe słowo. Bardziej oddają sens książek właśnie ich podtytuły. Bohaterki książki Maciejewskiego mówią o swoich kreacjach, o intensywnym przeżywaniu życia, o cenie uprawiania tego zawodu. Ufają Maciejewskiemu. Opowiadają mu o dzieciństwie i dorastaniu, o tym, co je kształtowało. O sukcesach. O wielkich przeżyciach.

„To oczywiście dziwne, bo jestem już dojrzałą aktorką, po »Róży« sporo rzeczy zagrałam, ale kiedy pomyślę o tej postaci, zawsze chce mi się płakać" – przyznaje, opowiadając o filmie Smarzowskiego, Agata Kulesza, osoba bardzo krucha, mimo że reżyser „Idy" Paweł Pawlikowski nazwał ją „Panią Energią".

Mówią też szczerze o niespełnieniach. Iza Kuna, która zagrała w tym roku w czterech filmach, przyznaje: „Staram się jak mogę. Wiem, że na wiele mnie stać, ale nie mam w zawodzie szczęścia". Bo zawsze jest jeszcze marzenie, za którym warto biec, chęć powiedzenia poprzez rolę czegoś więcej o sobie i innych. A czasem zwierzają się z przeżyć, z którymi trudno żyć. Jak delikatnie rozmawia Maciejewski z Grażyną Błęcką-Kolską, noszącą w sobie ból, który minąć nie może – po stracie córki.

Portrety Maciejewskiego mają własny styl: autor miesza swoje opisy i wrażenia z recenzjami i zapisem rozmów z aktorkami. Z tego melanżu powstają teksty, które czyta się jednym tchem. Na kartach „Aktorek" Maciejewski oddaje hołd kobietom, profesjonalistkom, wrażliwym artystkom, ale też zapisuje fragmenty historii polskiego kina i teatru.  

Barbara Hollender „Rzeczpospolita”

To już trzeci tom "Aktorek", cyklu książek Łukasza Maciejewskiego. Tym razem zawiera portrety bohaterek bliższych autorowi, dobrze znanych mu osobiście, często zaprzyjaźnionych. To nie tylko jego "odkrycia". (....) Książek o aktorach jest wiele. Większość ląduje na przecenach.

Książki Maciejewskiego stają się bestsellerami, mają dodruki i wznowienia - autor znalazł na nie własny sposób. Na jego książki składają się teksty łączące walory krytycznego eseju z wywiadem, połączenie szkicu z rozmową, czasem nawet reportażem literackim. Żywa obecność bohaterki tekstu pozwalała autorowi oddać jej głos, skonfrontować opinie i przemyślenia aktorki z tym, co-myślą o jej poszukiwaniach inni, a co więcej sięgnąć w strefę prywatności. Nie polega to, jak to często się zdarza w pismach kolorowych, na tropieniu sensacji czy wyszukiwaniu plotek.

Przeciwnie, dyskrecja i takt autora gwarantują, że rozmowa nie osuwa się na ten grząski teren. Samo przygotowanie budzi szacunek: autor, znawca kina i teatru, rozmawia tak, jak rozmawia, bo naprawdę zna twórczość swoich bohaterek, ma do niej osobisty stosunek, potrafi wyłuskać oryginalny rys ich sztuki, jak choćby ta uwaga o Grażynie Błęckiej-Kolskiej: "Moja ulubiona scena z "Pogrzebu kartofla" - szalona dziedziczka po prostu idzie droga i trzyma w dłoni kamień.

Niby nic, bardzo zwyczajna sytuacja. Ona i kamień. A jednak w tej scenie jest wszystko, co u Kolskiego ważne. Symboliczny skrót i egzystencjalne rozwidlenie". Tak można by ciągnąć te wypisy, bo każdy portret przynosi - zgodnie z tytułem odkrycie. Dowiadujemy się z pewnego źródła, bo od samych bohaterek, jak to się zaczęło, kiedy pojawił się ten ważny pierwszy krok.

Tomasz Miłkowski „Trybuna”

Do rąk czytelników trafił już trzeci tom „Aktorek” Maciejewskiego – po „Portretach” i „Spotkaniach”. W ciągu ostatnich kilku lat jeden z najlepszych naszych krytyków filmowych przeprowadził kilkadziesiąt wnikliwych rozmów z polskimi aktorkami. Po wydawniczych sukcesach poprzednich tomów dla każdej z gwiazd znalezienie się w gronie wybranych do „Odkryć” było szczególnym wyróżnieniem.

Tym razem do książki trafiło 18 portretów kobiet niezwykłych, które opowiedziały Maciejewskiemu o swoim dotychczasowym życiu, o najszczęśliwszych i najdramatyczniejszych wydarzeniach, o zawodowych sukcesach i porażkach. Oczywiście, można czytać „Odkrycia” jako osobne historie, w których rozmowa krytyka-erudyty z gwiazdą toczy się wokół jej najważniejszych ról filmowych i teatralnych. Ja jednak dostrzegłam coś jeszcze – zarys mapy miejsc szczególnie ważnych dla każdej z tych kobiet.

To rodzinne miasta i miasteczka, o których aktorki opowiadają z nostalgią, z pamięci odtwarzając ich topografię sprzed lat – to teatry, w których debiutowały, kina, których nierzadko już nie ma. Oprócz więc dykteryjek z planów filmowych, opowieści o budowaniu ról, które okazały się kluczowe dla polskiej kinematografii czy też teatru ostatnich dekad, oprócz osobistych historii otrzymujemy obraz „małych ojczyzn” każdej z tych kobiet.

Agnieszka Niemojewska "Uważam Rze Historia"

Organizatorzy Festiwalu ArtFest 2017:

• Biuro Wystaw Artystycznych w Tarnowie
• Centrum Sztuki Mościce
• Tarnowskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych

Centrum Sztuki Mościce

21 listopada 2017 r. godz. 19.30 Antresola

Udział w spotkaniu należy potwierdzić wcześniejszą rezerwacją miejsc w Kasie CSM

Fot. Archiwum organizatorów